Brezilya hala Brezilya

Soguk bir Ocak gunu Istanbul'dan cikip Sao Paolo'ya oradan da Sao Luiz'e ucarak yine yeniden Brezilya'ya vardik. Yagmur mevsiminde sicak ve bunaltici rutubete ragmen Amazon bolgesine gitmemin nedenleri cokta olsa baslica neden bize yapilmis bir davetti.
Varisimizin hemen ertesi gunu baslayan ve bitmek bilmeyen toplantilar ve is yemeklerinden sonra nihayet biraz olsun soluklanabildigimizde ise kendimizi hemen havuza ativerip biraz olsun soluklandik.
Disaridaki hava sicakligi ile icinde bulundugunuz suyun sicakligi birbirine esit oldugunda duyulan o dayanilmasi zor keyifi bir kez daha tatdik.
Sao Luiz bundan 600 yil once Fransiz'larin kurdugu sirinmi sirin bir eski kolonial sehir. Zaten Unesco tarafindan "patrimoine mondiale" ilan edilmis bile. O guzelim eski evler sapir sapir dokulse bile o devirlerden kalan havayi aynen devam ettirdikleri ve bati medeniyetlerinin zenginliginin baslangicini temsil ettikleri dusunuldugunde cazibelerini hissetmemek mumkun degil. Insanin aklindan ilk gecen de ah boyle bir evi alip restaure edebilsem ne guzel olurdu dusuncesi. Ama ne mumkun, her yerde oldugu gibi burada da eskiye bir civi bile cakmak mumkun degil.
Bu sirin sehir Brezilya'lilarin geleneksel cana yakinliginin disinda dunyanin en tembel halki olmakla ovunen Sao Luiz'lilerin aidiyetiyle ovundukleri bir sehir.
Eski sehrin yani sira hizla buyumekte olan ve 15 katli dev binalarla genisleyen yeni sehir bundan 10 yil sonra yeni bir Rio Janeiro haber vermekte.
Brezilya'da et yemekleri hala guzel ve damak tatlari bizimkine cok yakin. Tabii fransiz olmamin dayanilmaz hafifligi ile bu pamuk gibi etlerin bize gore biraz fazla pisirilmis olmasinin disinda bir itirazimiz yok... Tropikal meyvelerin ise yerinde olgunlasmalari dolayisiyla tad ve kokulari nefis.
Insanlar ise yukarida da degindigim gibi konusmak ve eglenmek icin can atmaktalar.
Tabii Brezilya deyince futbol otomatik olarak gundemde.
Devlet baskani veya senator ya da milletvekili de olsaniz oynamadan duramiyorsunuz. Zaten yapmayin abiler artik 60 yasini devirdik bizden gecti vs demek bile bizi kurtaramadi ve yesil sahada buluverdik kendimizi. Neyseki o gun oynanan lig macinda Roberto Carlos'un kormerden attigi golu biz de bir iki denemeden sonra ativerince hem bu tur gollere Brezilya'lilarin "Olimpik gol" dedigini ogrendik hemde namusu kurtardik.
Bundan sonra da hem is gorusmeleri hem dostluklar bir anda percinleniverdi.
Evet Brezilya hala Brezilya ve futbol bu ulkede tum kapilari acan bir olgu olmaya devam ediyor.
Fransiz'larin dedigi gibi "tant mieux" deyip bir avrupa "dicton"unu da hatirlatmadan gecemeyecegim.
Bu ulkeye gidip futbolun onlar icin ne ifade ettigini gorup anladiktan ve de bu oyunu nasil oynadiklarini gordukten sonra neden bugune kadar oynanan butun Dunya Kupalarina Brezilya'nin eksiksiz katildigini ve neden "FUTBOLU INGILIZLER ICAD ETTI BREZILYA' LILAR OYNUYOR" dendigini anliyorsunuz.
Sari Kirmizi sevgiler
Tunc Uner

http://www.flickr.com/photos/tuncuner1184/